Hallo, ik ben Siggie, 43 lentes jong, en ik deel op Gezondblog mijn recepten.
Ik wil graag wat meer vertellen over mijn achtergrond, waar mijn interesse in koken en recepten vandaan is gekomen
Ik heb altijd al van eten gehouden en koken was m’n passie.
In de loop van de tijd ben ik heel anders naar eten gaan kijken. Bij ons thuis aten we op de “Schijf van vijf manier”: veel brood- en graanproducten, zuivel en suiker. We maakten veel gebruik van pakjes en zakjes en er werd nooit gelet op de inhoud daarvan.Pas jaren later ben ik me gaan verdiepen in gezonde voeding en welk effect voeding heeft op je gezondheid.
Ik heb veel gelezen en heb erg veel geleerd.
Ik ben van mezelf nogal onderzoekend en heb heel wat uurtjes besteed aan het hoe en wat van voeding. Ik kwam erachter dat bepaalde vetten juist wel goed voor je zijn en dat je het beste je koolhydraten wat kunt beperken. Dat suiker puur vergif is en dat er ook gezonde zoetmakers zijn, waar je lekkere dingen mee kunt maken. Dat je beter weg kunt blijven van pakjes en zakjes en van bewerkte voedingsmiddelen. Dat je alles wat je nodig hebt kunt vinden in de natuur. Hoe belangrijk een grote hoeveelheid groente is en dat je niets hebt aan het advies van slechts 200-300 gram per dag. Hoe meer ik leerde, hoe meer ik zag dat er aan elk voedingsmiddel zowel voors als tegens zitten en dat variatie van groot belang is.
Al lange tijd is m’n relatie met eten erg ingewikkeld.
Al vanaf m’n 17e jaar strijd ik tegen een eetstoornis: anorexia en boulimia. Ik ben daarvoor een aantal keren opgenomen geweest. Het doel van de instellingen was altijd: zoveel mogelijk eten in een zo kort mogelijke tijd, zodat je snel weer naar huis toe kon. Het eet aanbod, was niet echt gezond te noemen. Het bestond voornamelijk uit vulling en niet uit voeding. Hierbij kun je denken aan veel brood, melk, koek, taart, groenten (vaak dood gekookt), zonnebloemolie enz. Een westers dieet zou je het kunnen noemen.
Er werd ons niet geleerd waarom eten zo belangrijk is
Er werd ons niet geleerd waarom eten zo belangrijk is voor je lijf en geest en ook niet wat je het beste kunt eten om gezond te worden. Er werd ons geleerd hoe we ons het beste konden vullen, ipv voeden. M’n lichaam reageerde sterk op al die suikers en ik had erg last van hypoglykemie.
De laatste jaren ben ik steeds een stapje verder gekomen en heb ik m’n boulimia onder controle (in theorie, want het blijft een gevecht). Ik ben nog steeds te mager en vind het aankomen erg moeilijk.
De strijd is er nog steeds
Nadat ik me ben gaan verdiepen in gezonde voeding, na m’n opnames, is de strijd er nog steeds, maar ga ik wel heel anders met eten om. Inmiddels is het m’n passie geworden om de dingen die ik leer en weet te delen met andere mensen en hen te helpen met een gezond eetpatroon. M’n andere passie is koken en ook dat heb ik weer opgepakt. Hiermee probeer ik me te focussen op de leuke kant van het eten en dat het niet alleen maar een strijd hoeft te zijn. Ik vind het leuk om recepten te bedenken en te maken, die net weer even iets anders zijn dan anders, maar wel verantwoord. Als je naar m’n recepten kijkt, dan zal je ontdekken dat je al die pakjes en zakjes niet nodig hebt en dat je met een beetje fantasie heerlijk en puur kunt eten.
Oervoeding, Paleo en Raw
Met m’n recepten hoop ik anderen enthousiast te maken en te laten zien hoe lekker, maar ook hoe leuk eten weer kan zijn. Ik richt me hierbij vooral op het eten van vegetarische oervoeding (Paleo), maar probeer ook zoveel mogelijk RAW voeding toe te passen en/of kijk ik naar de manier hoe onze voorouders het hebben gedaan.
Eten heeft een nieuwe functie gekregen
In eerste instantie was m’n blog bedoeld om m’n gevecht met andere mensen te kunnen delen, maar inmiddels heb ik er m’n passie om te koken aan gekoppeld.
Eten heeft dus een nieuwe functie voor me gekregen: brandstof voor m’n lichaam, kookplezier en ik probeer steun te bieden aan mensen die dat moeilijk vinden. Ik hoop dat jullie ook zullen genieten van m’n recepten!
Zijn mijn recepten ook wat voor jou? Neem dan eens een kijkje op mijn persoonlijke blog.
